Door Erik-Jan Vlietman
Met de aankomende verkiezingen wil ik proberen wat inzicht te bieden in de standpunten en beloften van politieke partijen. Recentelijk werden verschillende visies gepresenteerd tijdens het Grote Zorgdebat, waarbij de ‘rode lijnen’ duidelijk werden. Er heerst consensus over het behoud en verbetering van het huidige zorgstelsel, maar hoe dit te realiseren blijft onderwerp van discussie.
Een analyse van de debatten toont aan dat preventie, arbeidsmarktuitdagingen en het vaststellen van passende zorg belangrijke agendapunten zijn. De groeiende krapte op de arbeidsmarkt en dubbele vergrijzing vormen een uitdaging. Hierdoor is het van cruciaal belang om te onderzoeken hoe bijvoorbeeld zij-instroom in de zorg gestimuleerd kan worden en hoe nog meer zorgtechnologie op een goede manier in te zetten is. Daarnaast vraagt het opleiden en ontwikkelen van zorgmedewerkers om serieuze aandacht. Het nog altijd hoge verloop en ziekteverzuim in de sector tonen duidelijk de behoefte aan oprechte zorg voor de medewerkers.
In het politieke spectrum zijn er geluiden over het aantrekkelijker maken van werken in de zorg door vermindering van bureaucratie en het aantrekken van meer zorgprofessionals. Terwijl partijen strijden over hoe passende zorg gedefinieerd moet worden, blijft het behoud van een betrouwbare en toegankelijke zorg voor iedereen een gemeenschappelijk doel.
Een essentieel punt dat naar voren kwam, zijn de wetsvoorstellen om ouderenzorg te bekostigen vanuit de Wlz en initiatieven voor betaald mantelzorgverlof. Deze voorstellen laten de behoefte aan herstel van de zorgkwaliteit zien en de zorgbehoefte van onze vergrijzende samenleving.
De rode lijn door al deze debatten laat zien dat de Nederlandse zorg voor uitdagingen staat, maar ook dat er een gedeelde wil is om deze aan te pakken. Het vereist samenwerking tussen politiek, zorgsector en burgers om een duurzame en effectieve zorgtoekomst te waarborgen.
Ik organiseer samen met een groep vrijwilligers eens per maand op zondag een uitgebreid diner voor mensen die op zoek zijn naar gezelschap. We zitten dan aan lange tafels zonder van tevoren te weten wie er naast ons zitten. Het leidt tot verrassende ontmoetingen en boeiende gesprekken. Het is opmerkelijk dat deze bijeenkomsten steeds drukker worden bezocht en blijkbaar voorzien in een groeiende behoefte. Ik zie een stijgende trend van burgers die zich inzetten voor burgerinitiatieven, wat naar mijn mening de betrokkenheid van de gemeenschap toont in het streven naar een gezamenlijke bijdrage aan de toekomst van zorg en welzijn.
Dus wat mij betreft: let soms net een beetje meer op elkaar en zorg voor elkaar. Want alleen samen kunnen we de uitdagingen in de zorg & welzijn het hoofd bieden.
