Door Harry Groeneveld
Naast het bieden van passende zorg, is regionale samenwerking een van de hoofdthema’s in het Integraal Zorgakkoord (IZA). Een prangende kwestie voor de toekomst is hoe we binnen IZA van beleid naar praktijk gaan. Er wordt veel gesproken en geschreven over dit onderwerp, meestal vanuit het oogpunt van de systeemwereld waarin de focus ligt op de volgende aspecten:
- De bouwstenen van organisatienetwerken
- Het succesvol indienen van transformatieplannen
- Het juridisch kader van netwerkzorg
Hoewel deze fases van groot belang zijn, wil ik toch benadrukken dat een cruciaal element uit de leefwereld niet over het hoofd gezien mag worden als het gaat om succesvolle transities. En dan doel ik op de interpersoonlijke vaardigheden, belangrijk voor het vertrouwen tussen de belangrijkste spelers.
Onlangs heb ik deelgenomen aan een regionale bijeenkomst van NVTZ over regionale netwerksamenwerking & zorgzame gemeenschappen. Tijdens deze bijeenkomst leverde Floor Rink, hoogleraar organisatiegedrag, een zeer interessante bijdrage over het drievoudige concept van (wederzijds) vertrouwen, namelijk:
- De expertise van de persoon over het betreffende onderwerp
- De (ervaren) integriteit van de persoon om mee samen te werken
- De interpersoonlijke klik
Vooral dit laatste is essentieel voor een goede en duurzame samenwerking. Het lijkt mij dan ook essentieel om als eerste aandacht te besteden aan interpersoonlijke vaardigheden bij de realisatie van het IZA-beleid, als een kritische succesfactor.
Dit geldt telkens opnieuw, zeker bij personele veranderingen in cruciale rollen binnen (nieuwe) regionale samenwerkingen in zorg en welzijn.
